Dziadersi kontra dzieci….
Dla jakiego widza a może lepiej zadać pytanie dla kogo i dzięki komu powstał zamysł stworzenia tego filmu ?
Dzieci postrzegają inaczej.
Nie są im potrzebne zachwyty nad grą aktorską, czy postaci są wyraziste, co ma reżyser do przekazania i czy poprzednie dzieła reżysera są lepsze czy gorsze.
Dzieci kierują się emocjami.
Wymyślają podczas zabaw ze sobą rozmaite scenariusze, które dziadersom nie przyszłyby do głowy.
Te scenariusze nie są spójne. Nie mają dziadesowej narracji i czasami nie są dziadersowo logiczne.
A jak się bawią dziadersi z dziećmi?
Narzucają logiczność, systematyczność i właściwe rozwiązania.
A dziecko wbrew logice chce podpierać skałę patykami…
Wplecione przez starszyznę wspaniałe zdjęcia, scenografia i muzyka dopełniły bezmiar dziecięcej wyobraźni.
Dziecko chciało stworzyć inną bajkę niż te znane z typowych, bajkowych powinności.
I stworzyło.
Jan Jakub Kolski ubrał to w filmowe ramy i powstało dzieło, które nie daje mi spokoju…
Kolski podparł moją skałę patykami, bo nie mogła tak zostać bez podparcia…
Spójrzcie na ten film bez dziadersowej krytyki i podpatrzcie czasem jak dzieci się bawią wyobraźnią bez skażenia medialną sieczką.
Pozwólcie im na wymyślanie najbardziej niewyobrażalnych…
Pozwólcie im być Republiką Dzieci…
I jeszcze raz obejrzyjcie ten film.
A potem podpierajcie patykami co tylko Wam wyobraźnia podpowie….